Στη χώρα του Δεκατιανού

Στη χώρα του Δεκατιανού

Δεκατιανό εναντίον σνακ 1-0  

Κολατσίζοντας μαζί

Κατά τη δραστηριότητα αυτή είχαμε ως στόχο τα εξής:

να  συνειδητοποιούμε τι τρώμε συνήθως για δεκατιανό, να  σταθμίζουμε πόσο υγιεινό και φιλικό προς το περιβάλλον είναι,να  μαθαίνουμε να προτιμούμε κολατσιό σπιτικό, τοπικό, υγιεινό,να μαθαίνουμε να μη σπαταλάμε τροφή και να ελαχιστοποιούμε τα απορρίμματα από τις συσκευασίες.

 Οργανώσαμε λοιπόν, το γιορτινό κολατσιό στην τάξη με  μουσική, στατιστικά και καταιγισμό ιδεών.  

Συζητήσαμε γιατί είναι καλύτερο να φέρνουμε φαγητό που ετοιμάστηκε στο σπίτι, παρά κάτι αγοραστό. 

Κάναμε καταιγισμό ιδεών πώς θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε τις επιλογές μας, ώστε το κολατσιό μας να είναι πιο υγιεινό και να έχει μικρότερο οικολογικό αποτύπωμα. 

Φάγαμε το κολατσιό μας, κεράσαμε ο ένας τον άλλον, ακούσαμε μουσική, τραγουδήσαμε.

Συνοψίσαμε στον εξής χρυσό κανόνα: όσο λιγότερο επεξεργασμένη και  βιομηχανοποιημένη είναι η τροφή μας, τόσο καλύτερη για την υγεία μας και το περιβάλλον.

Κάναμε απλές κατηγοριοποιήσεις του κολατσιού (φρούτα, συσκευασμένες τροφές, κλπ.). 

Τι φέραμε να πιούμε; Νερό, αναψυκτικό, χυμό, σοκολατούχο γάλα; 

Φτιάξαμε έναν απλό πίνακα -διπλής εισόδου- με «στατιστικά»:οριζόντια τα ονόματα των παιδιών και κάθετα σκίτσα από το κολατσιό που έφεραν και το ρόφημα που ήπιαν.

 Διαχωρίσαμε τα σκουπίδια από τις συσκευασίες, τα τοποθετήσαμε στα αντίστοιχα χάρτινα κουτιά για ανακύκλωση,τα οποία ήταν ένα με ετικέτα «πλαστικό»,  ένα με ετικέτα «αλουμίνιο» κι ένα με ετικέτα «χαρτί» αφού προηγουμένως βεβαιωθήκαμε ότι οι συσκευασίες είναι καθαρές και υποσχεθήκαμε ότι θα εφαρμόζουμε το ίδιο κάθε μέρα,καθιερώνοντας τη συνήθεια του διαχωρισμού υλικών και της ανακύκλωσης.

 Επίσης, συζητήσαμε τι κάνουμε σε περίπτωση που μας περισσέψει φαγητό; Τι μπορεί να φυλαχθεί για να φαγωθεί αργότερα, τι μπορεί να προσφερθεί-κερασθεί σε συμμαθητή; Σε κάθε περίπτωση θυμόμαστε ότι δεν πετάμε φαγητό,το αξιοποιούμε ανάλογα,όπου και να βρισκόμαστε είτε στο σχολείο,είτε στο σπίτι...