Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Στο Νηπιαγωγείο μας,"Η Φάλαινα ...έφαγε τον Πόλεμο'



Μια από τις επιλογές μας για τις επετειακές μέρες που πέρασαν,αποτέλεσε και "Η Φάλαινα που τρώει τον Πόλεμο".
Κλασικό παραμύθι του άνευ συστάσεων Ευγένιου Τριβιζά. Ο συγγραφέας διαλέγει να ασχοληθεί με τον πόλεμο με το γνωστό του τρόπο: με χιούμορ, δίχως διδαχές και μεγάλα νοήματα, με απολαυστικά τρίστιχα και τετράστιχα που σε παίρνουν κοντά τους.

Η Φάλαινα της Βαραδουάης βγαίνει κάθε Μάη, τον πόλεμο να φάει. Μην απορείς γιατί. Γιατί πεινάει! Πάνε να τη διώξουν αλλά αυτή τρώει τα πάντα: στρατό, όπλα, τανκ, βλήματα, βόμβες, στρατηγούς και οπλαρχηγούς. Γι’ αυτό όλοι στη Βαραδουάη, όταν βλέπουν φάλαινα με ανοιχτό το στόμα κρύβονται, χάνονται, ψάχνονται, μεταμφιέζονται, χορεύουν και παραπατούν και τη φάλαινα αποχαιρετούν:
Να σε βλέπουμε συχνά να προχωράς πάντα εμπρός και τον πόλεμο να τρως. 
Η Ναταλία Καπατσούλια σε βάζει σχεδόν στο στόμα της Φάλαινας με τη ζωντάνια των εικόνων της. Εικονογράφηση που είναι ακριβώς στο ίδιο πνεύμα με το κείμενο: χαριτωμένη, διασκεδαστική, φωτεινή.
Συνεπήρε τους μαθητές μου και η έννοια της "Ειρήνης " πήρε στα ματάκια τους προσιτή διάσταση!













Ακούσαμε και τη Φάλαινα από τη Βαραδουάη σε μουσική Σταύρου Παπασταύρου και ερμηνεία Σπύρου Σακκά.

Κάθε άνοιξη το Μάη
μια γαλάζια φάλαινα που πολύ πεινάει
βγαίνει στη Βαραδουάη
κι όλα θέλει να τα φάει.
Όταν πάνε να τη διώξουν
ή με κόπο να τη σπρώξουν
στη θάλασσα απ’ την παραλία
τρώει μια μεραρχία
χωρίς καθόλου δυσκολία.
Τα πολυβόλα καταπίνει και τα βλήματα
χωρίς πολλά προβλήματα
τρώει με φόρα τα αεροπλάνα
πηλίκια, αρβύλες, κράνη,
καταπίνει μάνι μάνι
το μισό λιμάνι
και τα μεγάλα τα κανόνια
της γαργαλάνε τα σαγόνια.
Τρώει επιλοχίες, στρατηγούς
Υπασπιστές, οπλαρχηγούς
τους τυμπανιστές, τα τύμπανά τους,
τους σαλπιγκτές και τα χρυσά κουμπιά τους.
Άσε που τρελαίνεται να μασάει παράσημα
της αρέσει δηλαδή το μάσημα
και τρώει σα μαρίδες
των αρχιναυάρχων τις επωμίδες.
Γι αυτό στη Βαραδουάη
οι ναύαρχοι αλλάζουν χρώμα
όταν βλέπουν φάλαινα με ανοιχτό το στόμα.
Γι’ αυτό στη Βαραδουάη οι υπασπιστές
έχουν τις πόρτες τους κλειστές
κρύβονται στις σάλπιγγες βαθιά οι σαλπιγκτές
και που τους χάνεις που τους βρίσκεις τους τυμπανιστές
τελίτσες να παίζουν στις καταπακτές.
Γι’ αυτό στη Βαραδουάη αν κανένας στρατηγός
την ώρα που τρώει εφτά εκλέρ
ή έχει κλειστεί απέξω στο ασανσέρ
δει μια φάλαινα ο στρατηγός
αρχίζει να παραπατάει, τρέμει σα λαγός
κόβει μαργαρίτα, τη μαδάει και ρωτάει
«θα με φάει η φάλαινα ή δε θα με φάει».

Πολύτιμο υλικό μας πρόσφερε το Elniplex




Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

Βραβείο BLOGUERO

       Ένα βραβείο συναδελφικότητας παρέλαβα σήμερα από την εκλεκτή συνάδελφο Νίκη Σκουτέρη και το ιστολόγιό της https://fatsules.blogspot.gr/2017/10/bloguero.html ,το πρώτο για το δικό μου ιστολόγιο και το οποίο αποτελεί ξεχωριστή τιμή για μένα και αναγνώριση φιλίας,συντροφικότητας,ανταλλαγής δημιουργικών ιδεών κι εμπειριών στην Προσχολική Αγωγή και στην καθημερινή πρακτική μέσα στο Νηπιαγωγείο.


Σε ευχαριστώ πολύ Νίκη κι εύχομαι καλά και δημιουργικά ταξίδια αγάπης,προσφοράς,συναδελφικότητας και συνεργασίας,παρέα με φατσούλες όμορφες,τα νηπιάκια μας!!!

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Αφιερωμένο στα χέρια της γιαγιάς και του παππού




Είναι οι  φύλακες άγγελοί μας. Οι πιο όμορφες και γαλήνιες υπάρξεις της καρδιάς  μας. 

Περιμένουν το εγγονάκι τους ως το πιο μοναδικό δώρο για να του δώσουν απλόχερα ακόμα και την ίδια τους την ψυχή. Μπαίνουν στη ζωή του με φόρα απ’ την πρώτη μέρα που γεννιέται και το φροντίζουν αδιάκοπα με απεριόριστη λατρεία για πάντα. Απ’ τη στιγμή που το αντίκρισαν η πραγματικότητά τους πλημμύρισε με χαρά και πήρε άλλο νόημα. Σημαίνει για εκείνους τον πιο πολύτιμο άνθρωπο που υπάρχει στον κόσμο τους. Ένα πλάσμα που για χατίρι του θα θυσίαζαν τα πάντα προκειμένου να είναι ευτυχισμένο.

Η επίσκεψη που μας έκαναν στην τάξη μας όταν τους καλέσαμε τη Δευτέρα 2 Οκτωβρίου ήταν ο καλύτερος οιωνός για τη σχολική χρονιά που μόλις ξεκίνησε.
Γιατί οι ευχές από τη γιαγιά και τον παππού είναι πάντα πολύτιμες,ιδιαίτερες και αναντικατάστατες!!!

Πόσο μάλλον όταν αυτή η μοναδική θετική ενέργεια που εκπέμπουν και μας μοίρασαν τόσο απλόχερα εκείνη την ημέρα,συνοδευόταν από αφηγήσεις,παραμύθι,τραγούδια,αγκαλιές
και...πολλές,πολλές ζωγραφιές...


...ζωγραφιές που δημιουργήθηκαν από τα τρυφερά χεράκια των μαθητών μου που τα συνόδευαν χέρια που έχουν ζήσει πολλά,χέρια πιο 'άγρια",ίσως ροζιασμένα,χέρια γεμάτα αγάπη και φροντίδα...
Τα χέρια της γιαγιάς και του παππού...























Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

Σεισμός,σεισμός,μη σε πιάνει πανικός!!!


Διεθνής Ημέρα μείωσης των φυσικών καταστροφών σήμερα,σεισμογενής η περιοχή μας,έτσι αφιερώσαμε τις δραστηριότητές μας στο θέμα αυτό.Κάναμε λοιπόν την πρώτη μας άσκηση αντισεισμικής προστασίας και γι αυτό ανταμείψαμε και τον...εαυτό μας με το ανάλογο ...βραβείο!!!
το οποίο βρήκα από εδώ,φυσικά διακοσμημένο από τα χεράκια μας!




Ένα φύλλο εργασίας που ετοιμάσαμε ήταν αυτό,πολύ εύστοχο...από εδώ

αλλά και αυτό που ακολουθεί...


...το οποίο ακολούθησε το ωραίο και ανάλογο με τη θεματολογία μας παραμύθι:


Μέσα από αυτό μάθαμε και τους...





Γιατί ...σεισμός είναι θα περάσει!!!

Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

Προετοιμασίες για να υποδεχτούμε τον παππού και τη γιαγιά...


Για να υποδεχθούν τους πολυαγαπημένους παππούδες και γιαγιάδες οι μικροί μαθητές του σχολείου μας οργανώσαμε αρκετές δραστηριότητες που εξυπηρετούσαν παιδαγωγικούς και διδακτικούς στόχους,αλλά παράλληλα έδειχναν την αγνή αγάπη και το  άδολο ενδιαφέρον τους προς αυτούς και όχι μόνο.
Έτσι λοιπόν,ετοιμάσαμε την παραπάνω αφίσα που στόλισε την τάξη μας και ήταν και γεμάτη ...περιεχόμενο!!!
Χρησιμοποιήσαμε τα παρακάτω πατρόν






...και μέσα σε συννεφάκια μου υπαγόρευσαν τα παιδιά ΓΙΑΤΙ αγαπούν τη γιαγιά και τον παππού.Οι απαντήσεις τους αυθόρμητες,ειλικρινείς και ...απολαυστικές!!!


Ετοιμάσαμε και δωράκια φυσικά φτιαγμένα με τα χεράκια μας,δωράκια που δεν αγοράζονται με χρήματα,αλλά ανταλλάσονται με ...φιλιά και αγκαλιές!!!


Εδώ είναι τα πατρόν για τις









    Κάθε παιδί επίσης,πήρε συνέντευξη από τον παππού και τη γιαγιά του,μια δραστηριότητα που αποδείχτηκε πολύ ενδιαφέρουσα κατά τη συζήτηση στην τάξη,γιατί  μάθαμε πολλές πληροφορίες για τη ζωή "τα παλιά τα χρόνια",κάναμε συγκρίσεις,ανταλλάξαμε γνώσεις κι εμπειρίες.Ήταν αφορμή να γνωρίσουμε ανεκτίμητες κοινές εμπειρίες...που τις δέσαμε όλες σε βιβλίο!