Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

"κι αν ήσουν εσύ;" Σεμινάριο για Εκπαιδευτικούς Πύργος 18/2/2017



                 Στις 18 Φεβρουαρίου 2017 μοιραστήκαμε με την πολύ ωραία ομάδα εκπαιδευτικών του σεμιναρίου εμπειρίες, τεχνικές, απόψεις, στιγμές… Όπως είπαμε και στο τέλος, είναι πολύ σημαντικό να κρατήσουμε την πολύτιμη αυτή εμπειρία που αποκτήσαμε  και να αξιοποιήσουμε τις τεχνικές με τους μαθητές στα μαθήματά μας, στα προγράμματα που υλοποιούμε  ή σε άλλες δράσεις. Αυτή η ωραία παρέα του σεμιναρίου λοιπόν θα μπορούσε να έχει συνέχεια και να αποτελέσει, αρχικά, μια ομάδα εργασίας στο πλαίσιο του Προγράμματος «κι αν ήσουν εσύ;» αξιοποιώντας κάποιες από τις δράσεις του και παράλληλα να ανταλλάσσει απόψεις, ιδέες και εμπειρίες και γενικότερα να αξιοποιεί το θέατρο στην εκπαίδευση.

Προτάσεις για αξιοποίηση υλικού – Εκδηλώσεις διάχυσης δράσεων

Θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τους «Μονολόγους από το Αιγαίο» και να διοργανώσουμε στις 21 Μαρτίου που έχει οριστεί ως  Διεθνής Ημέρα Δράσης "Μονόλογοι από το Αιγαίο" κοινή παρουσίαση δρώμενων στην πόλη  μας.
    Όσοι επιθυμούν να αξιοποιήσουν άλλο υλικό (π.χ. το ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΡΥΔΙ , άλλα σχετικά βιβλία, διάφορα ερεθίσματα-ντοκουμέντα), μπορούν να πάρουν μέρος με τους μαθητές τους σε ένα τοπικό φεστιβάλ στην πόλη (ή κάποια σχολεία να παρουσιάσουν μεταξύ τους τα δρώμενα) προς το τέλος του σχολικού έτους.
Και στις δύο περιπτώσεις θα χρειαστεί οργάνωση και συντονισμός των εκπαιδευτικών που θα συμμετέχουν. Στην περίπτωση που οι συμμετοχές είναι πολλές, ιδιαίτερα στη δράση των Μονολόγων, είναι σημαντικό να γίνει κατανομή στα κείμενα και να μοιραστεί ο χρόνος συμμετοχής στην κεντρική εκδήλωση-παράσταση, εκτός και αν γίνουν παράλληλες εκδηλώσεις ή σε άλλο χρόνο/τόπο. Άλλωστε, τα δρώμενα μπορούν να παρουσιαστούν στο σύνολό τους αρχικά στο σχολείο μας και να επιλέξουμε αποσπάσματα για να συμπεριληφθούν σε μια πιο κεντρική εκδήλωση, όπου θα συμμετέχουν περισσότερα σχολεία.

Χρήσιμες διευθύνσεις – εκπαιδευτικό υλικό

         Για να έχουμε διαρκή ενημέρωση για τις δράσεις του προγράμματος, μπορούμε να επισκεπτόμαστε την ιστοσελίδα του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση: http://theatroedu.gr και της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα:http://www.unhcr.gr
         Πολύ χρήσιμα και υποστηρικτικά  links και βιβλία που μπορούμε να αξιοποιήσουμε είναι τα εξής:https://docs.google.com/document/d/1i2gkLjaPRfhz0ALYkpkDj6oj_CYQ9h3FOT2sj8kuQDQ/edit 
   Γενικότερα, όλο το χρήσιμο υλικό για το Πρόγραμμα υπάρχει εδώ


   Ενδεικτικό των αυτοσχεδιασμών και των πειραματισμών μας κατά τη διάρκεια αυτού του τόσο ενδιαφέροντος  σεμιναρίου αποτελεί ένα βίντεο με φωτογραφίες από το εργαστήρι.

      

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

"Κι αν ήσουν εσύ;"


"Κι αν ήσουν εσύ;" Ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων
με βιωματικές δραστηριότητες, τεχνικές θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος

Σεμινάριο (Σ8)
«Θεατρικές τεχνικές για ευαισθητοποίηση
στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων»


Πύργος, Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017, 10:00-18:00
Τόπος: 1ο Γυμνάσιο Πύργου (Οδ. Γυμνασιάρχου Δούκα 20)
Δωρεάν για περιορισμένο αριθμό εκπαιδευτικών
Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα (Υ.Α.) στο πλαίσιο του προγράμματός τους "Κι αν ήσουν εσύ; - ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων με βιωματικές δραστηριότητες, τεχνικές θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος” διοργανώνουν επιμορφωτικό βιωματικό σεμινάριο υποστήριξης εκπαιδευτικών που υλοποιούν ή που ενδιαφέρονται να υλοποιήσουν ανάλογα προγράμματα.

Το πρόγραμμα είναι εγκεκριμένο από το ΙΕΠ και το Υπουργείο Παιδείας και πιστοποιημένο από τον Διεθνή Οργανισμό για το Θέατρο στην Εκπαίδευση (IDEA).

Το σεμινάριο πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ηλείας και τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηλείας, δια των Υπευθύνων Σχολικών Δραστηριοτήτων.

Το σεμινάριο γίνεται με βάση το εκπαιδευτικό υλικό της Υ.Α. το οποίο είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας («Δραστηριότητες βιωματικής μάθησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των προσφύγων , «Περάσματα», «Δεν είναι μόνο αριθμοί») καθώς και το εκπαιδευτικό υλικό του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση («Εσύ όπως κι Εγώ», «Μονόλογοι από το Αιγαίο», κ.ά).

Συμμετέχοντες: Το βιωματικό εργαστήριο μπορούν να το παρακολουθήσουν 15 εκπαιδευτικοί από την Πρωτοβάθμια και 15 από τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Ηλείας και ακόμα 10 άτομα όπως στελέχη εκπαίδευσης (Υπεύθυνοι Σχολικών Δραστηριοτήτων, Σχολικοί Σύμβουλοι κλπ), εμψυχωτές νεανικών ομάδων ή ανθρωπιστικών οργανώσεων, φοιτητές κ.ά. Σε περίπτωση που υπάρχουν περισσότερες αιτήσεις συμμετοχής θα γίνει κλήρωση. Προτεραιότητα έχουν τα μέλη του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

Επιμορφωτές: Διονυσία Ασπρογέρακα & Γιώργος Μπεκιάρης, επιμορφωτές στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα «Κι αν ήσουν εσύ».

Σύντομη περιγραφή: Το σεμινάριο στοχεύει
α) στην ευαισθητοποίηση σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικότερα και δικαιωμάτων των προσφύγων ειδικότερα,
β) στην εξοικείωση με τη χρήση τεχνικών θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος, που μπορούν να αξιοποιηθούν στο σχεδιασμό προγραμμάτων ή μαθημάτων με ανάλογη θεματολογία,
γ) στην παρουσίαση εκπαιδευτικού υλικού διαφόρων φορέων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα,
δ) στην ενημέρωση για τις εκπαιδευτικές και γενικότερες δράσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και των άλλων συνεργαζόμενων φορέων.

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017

Η κούκλα του προγράμματος

Συντροφιά μας κατά τη διάρκεια του φετινού προγράμματος "...παραμύθι,Μύθοι,μύθι,το κουκί και το ρεβύθι..." είναι η Ρούλα,η Παραμυθούλα. Μια καμηλοπάρδαλη-γαντόκουκλα  που τα παιδιά μου αποφάσισαν να μας συνοδεύει σε όποιες δραστηριότητες θέλουμε.Μία από αυτές και βασική είναι η ακόλουθη:

Κάθε Παρασκευή ένα παιδί φεύγει από το νηπιαγωγείο μαζί με την κούκλα του προγράμματος μέσα στο καλαθάκι της κι ένα σημειωματάριο. Την φιλοξενεί, περνούν όλο το Σ/Κ μαζί, διαβάζουν  το βιβλίο που δανείστηκε από τη Δαν. Βιβλιοθήκη ,με τη βοήθεια του ενήλικα καταγράφουν τις στιγμές αυτές και τη Δευτέρα επιστρέφει μαζί με τη μαμά ή κάποιο άτομο του οικείου περιβάλλοντος για να μοιραστεί μαζί με την τάξη την εμπειρία του αυτή και ο γονιός να μας αφηγηθεί ένα αγαπημένο του παραμύθι από την παιδική του ηλικία.



Η κούκλα της τάξης ή στην περίπτωσή μας, του προγράμματος, έχει ως βασική επιδίωξη την υποστήριξη της προφορικής έκφρασης των παιδιών. Λειτουργεί ως διαμεσολαβητής , μέρος του φανταστικού και ταυτόχρονα του πραγματικού κόσμου τους, τα βοηθά  να απελευθερώνονται ,να εκφράζουν ευκολότερα σκέψεις και συναισθήματα. Την αντιμετωπίζουν σαν ζωντανή, παρότι βλέπουν ποιος την κινεί και ποιος μιλάει αντί γι ΄ αυτές.
Ως συνεργάτης, βοηθός και διαμεσολαβητής μπορεί να υποστηρίζει τα παιδιά να κατανοούν τον κόσμο γύρω τους.
Ως ξεχωριστή φίλη μπορεί να τα ακούει και να τα βοηθά να εκφράζουν συναισθήματα, σκέψεις και φόβους.
Ως συνερευνήτρια να τα ενθαρρύνει να αναζητούν, να αυτοσχεδιάζουν, να λύνουν τα προβλήματα που τους τίθενται και να παρουσιάζουν τις ιδέες τους με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.
Συνθέσαμε και το τραγούδι της φυσικά,που βλέπω με πολλή χαρά να γίνεται ...ο ύμνος του νηπιαγωγείου,καθώς το ακούω σε...ανύποπτο χρόνο να το τραγουδούν σιγά...ή και πιο δυνατά με κέφι και ζωντάνια...

Είμαι η Ρούλα η Παραμυθούλα,
ξέρω παραμύθια,κουκιά και τα ρεβύθια,
για μάγισσες και δράκους,ιππότες και πριγκίπισσες,
τους δώδεκα θεούς και τη μικρή γοργόνα,
τον Κοντορεβυθούλη,τα τρία γουρουνάκια,
την Ωραία Κοιμωμένη και τον καλόκαρδο το λύκο.
Είμαι η Ρούλα η Παραμυθούλα,
ακούσαμε,ακούσαμε ωραίο παραμύθι,
πως μια φορά κι ένα καιρό κουκί και το ρεβύθι
...και τέλειωσε το παραμύθι...

Σαν ενημερωτικό -προς τους γονείς- κείμενο στο σημειωματάριο  που συνοδεύει τη Ρούλα κατά τις επισκέψεις της εκτός...αίθουσας,έχω γράψει τα ακόλουθα λόγια:

Αγαπητοί γονείς,
το  παιδί σας θα περάσει αυτό το σαββατοκύριακο παρέα με τη Ρούλα την Παραμυθούλα, την κούκλα του Προγράμματος Σχολικών Δραστηριοτήτων «…παραμύθι, Μύθοι, μύθι, το κουκί και το ρεβύθι…», στο οποίο θα συμμετέχουμε κατά τη φετινή σχολ. χρονιά 2016-2017. Παρακαλώ να την φιλοξενήσετε, να διαβάσετε μαζί  το παραμύθι που επέλεξε από τη Δανειστική Βιβλιοθήκη και να καταγράψετε παρέα πώς τα πέρασε με τη συμμετοχή του ίδιου του παιδιού. Αφού ασχοληθείτε με το παραμύθι, μπορεί να ζωγραφίσει εικόνες που έχουν σχέση με τη φίλη του, τη Ρούλα την Παραμυθούλα και να τις παρουσιάσετε μαζί τη Δευτέρα στο Νηπιαγωγείο. Θα σας περιμένουμε με πολλή χαρά και ανυπομονησία για να μας αφηγηθείτε επίσης κι ένα αγαπημένο σας παραμύθι από την παιδική σας ηλικία. Η επίσκεψή σας θα είναι μια εμπειρία πολύτιμη για τους μαθητές της τάξης μας. Κάποιοι από τους  παιδαγωγικούς στόχους που επιδιώκουμε να πετύχουμε με αυτή τη δραστηριότητα, είναι και οι εξής:
·        Να καλλιεργήσουν τη γλωσσική τους έκφραση με έμμεσο και βιωματικό τρόπο
·        Να εξασκήσουν τη δεξιότητα της προσωπικής ακρόασης  και κατανόησης κειμένου
·        Να δραστηριοποιήσουν τη φαντασία και την εφευρετικότητά τους
·        Να αναπτύξουν την κριτική και δημιουργική τους σκέψη
·        Να εμπλουτίσουν την αισθητική τους καλλιέργεια
·        Να απολαύσουν την αφήγηση μύθων και παραμυθιών
·        Να συγκροτήσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά τους
·        Να αναπτύξουν τη  συνεργασία και την επικοινωνία


Ευχαριστώ,
η  νηπιαγωγός

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Ο καραγκιόζης στο νηπιαγωγείο μας

                Σήμερα στο νηπιαγωγείο μας επισκέφθηκε ο ... καραγκιόζης!!!

                                                         

 Οι μικροί μου μαθητές είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν μια πολύ ωραία και φροντισμένη παράσταση από τον κ. Πλέσσα,
                                               

 με τον ήρωα που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές Ελλήνων κι έχει χαρίσει το γέλιο σε μικρούς και μεγάλους μέσα από τις περιπέτειές του.

    Αυτή τη φορά ο καραγκιόζης ήρθε κοντά μας Ειρηνιστής, πρεσβεύοντας την ιδέα της Ειρήνης.Τα παιδιά γνώρισαν από κοντά σε ένα χώρο που τους είναι τόσο οικείος,στην αίθουσα του σχολείου τους, αυτή τη μορφή λαϊκής δραματικής τέχνης,το Θέατρο Σκιών, που αξίζει την προσοχή μας  ώστε να επιβιώσει,να την γνωρίσουν οι νεώτερες γενιές και να μην ξεχαστεί.
                                             
                                                         

                     Είναι μέρος του πολιτισμού και της ιστορίας μας, άλλωστε...

                   

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Αν...




"Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία, κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις κερδίσει, στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση.......
Έ! Παιδί μου τότε… Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου… Θα ’σαι Άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!"
~Rudyard Kipling / Αν...

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

"Η ΓΑΤΑ ΤΟΥ 7ου" του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου /Αφιερωμένο στο 7ο Νηπιαγωγείο Πύργου

 Μα τι έκπληξη ήταν αυτή!!!Δεν έχω λόγια να εκφράσω τις ευχαριστίες όλων μας,του νηπιαγωγείου,των παιδιών αλλά και προσωπικά εμένα για την τόσο σπουδαία τιμή που μας γίνεται από τον εκλεκτό συγγραφέα,παραμυθά και πρόσφατα φίλο κ. Γρηγόρη Χαλιακόπουλο να μπει στον κόπο να γράψει ένα ολόκληρο παραμύθι  για μας!!!
    Γιατί να πρωτοευχαριστήσω ; για το ενδιαφέρον,για τον κόπο,για το χρόνο;Εκτιμούμε ιδιαίτερα το  τόσο ξεχωριστό αυτό δώρο.Πραγματικά είναι πολύ σπουδαία αυτή η ενέργεια!!!
    Εννοείται ότι θα το ...εικονογραφήσουμε εκτενέστατα μέσα στην τάξη.Οι μικροί μαθητές μου άλλωστε έχουν ...κλίση στην απόδοση,μέσω της ζωγραφικής, των παραμυθιών που αποτελούν ένα πολύ σπουδαίο κεφάλαιο της ζωής μας στο νηπιαγωγείο.
Σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα κ.Γρηγόρη

Η ΓΑΤΑ ΤΟΥ 7ου

Του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου
Αφιερωμένο στο 7ο Νηπιαγωγείο Πύργου



Τα παιδιά είχαν καθίσει στις πολύχρωμες καρέκλες τους και περίμεναν ν’ ακούσουν τον παραμυθά που θα επισκεπτόταν το νηπιαγωγείο τους. Πριν από αρκετές μέρες, τούς είχε στείλει ένα παραμύθι του για ένα μικρό παιδάκι που ταξίδεψε ολομόναχο με τα πόδια από την Περσία, την πατρίδα του, μέχρι την Ελλάδα. Η δασκάλα τους η κυρία Ειρήνη τους είπε με χαμόγελο και ζεστά λόγια: «Καλά μου παιδιά σε λίγο θα έρθει ο φίλος μας ο συγγραφέας για να μας μιλήσει για το παραμύθι που έχει γράψει. Αφού τον ακούσουμε μετά θα τον ρωτήσουμε ότι θέλουμε. Σύμφωνοι;»
«Ναι» φώναξαν όλα τα παιδάκια δυνατά και ήσυχα περίμεναν να φανεί ο παραμυθάς.
Δεν πέρασε πολλή ώρα και ξαφνικά ακούστηκε μια  φωνή απ’ το προαύλιο του νηπιαγωγείου.
«Συγνώμη που άργησα λίγο, έρχομαι»
Ήταν ο συγγραφέας που περίμεναν, αλλά είχε καθυστερήσει επειδή έβρεχε στο δρόμο κι αυτός ερχόταν από την Αθήνα.
Όμως στον Πύργο ο ήλιος ήταν πολύ λαμπερός και ο ουρανός καταγάλανος. Αμέσως μπήκε ο παραμυθάς που περίμεναν και όλα τα παιδάκια  τον υποδέχθηκαν με μια φωνή:
«Καλώς ήρθατε κύριε»
«Καλώς σας βρήκα αγαπημένοι μου μικροί φίλοι» τους είπε ο καινούργιος επισκέπτης του νηπιαγωγείου τους.
Τότε η κυρία Ειρήνη σηκώθηκε από την καρέκλα της και πλησίασε τον συγγραφέα, ο οποίος της εξήγησε ότι είχε πολλή βροχή στο δρόμο γι’ αυτό άργησε να φθάσει. Χαιρετήθηκαν και η καλή δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους ζήτησε να φωνάξει ένα ένα το όνομά του για να τα γνωρίσει στον φιλοξενούμενο.
Μόλις ο παραμυθάς έμαθε τα ονόματά τους, είπε και το δικό του: «Με λένε Γρηγόρη, αλλά σήμερα δεν ήμουν γρήγορος».
Τα μικρά παιδιά γεμάτα καλοσύνη του εξήγησαν ότι και στον Πύργο όταν βρέχει καθυστερούν να φθάσουν στο νηπιαγωγείο τους   γι αυτό να μη στενοχωριέται γιατί δεν έφταιγε αυτός για τη βροχή. Μόνο ένα παιδάκι τον ρώτησε:
«Εδώ δεν βρέχει που την είδατε τη βροχή;».
«Ααα έβρεχε στη διαδρομή που ερχόμουν από την Αθήνα, μέχρι χαλάζι έπεσε ενώ οδηγούσα».
«Άρα εδώ στον Πύργο είμαστε τυχεροί που έχει καλό καιρό γιατί στο διάλλειμα θα βγούμε στο προαύλιο να παίξουμε με την γάτα μας την Λίλι» είπε το μικρό παιδάκι.
«Πολύ καλή ιδέα αυτή μου φαίνεται» είπε ο παραμυθάς κι αφού κάθισε στη δική του καρέκλα άρχισε να μιλά για το μακρινό ταξίδι του φίλου του Φερεϋντούν που είχε περπατήσει τόσα πολλά χιλιόμετρα από την Περσία μέχρι την Αθήνα για να σωθεί απ’ τον πόλεμο. Ήταν ένα παραμύθι που είχε γράψει με πολλή αγάπη.
Τα παιδιά άκουγαν με προσοχή και όλα ήθελαν να πουν τη γνώμη τους. Σήκωναν τα χεράκια τους αλλά η κυρία Ειρήνη τους έλεγε πάντα με το γλυκό της χαμόγελο: «Μόλις τελειώσει να μιλάει ο παραμυθάς μας τότε μπορείτε να τον ρωτήσετε ότι θέλετε παιδιά».
Τα παιδιά συμφώνησαν να καθίσουν ήσυχα  και να ακούσουν την ιστορία που τους έλεγε ο συγγραφέας που είχε έρθει από τόσο μακριά, μόνο για αυτά.
Κάποια στιγμή όμως ο κύριος Γρηγόρης έπιασε το στομάχι του σαν να πονούσε. Ένα κοριτσάκι που τον είδε τον ρώτησε: «Κύριε μήπως πεινάτε; Η μαμά μου φτιάχνει ωραίες τηγανίτες».
«Ωωω πολύ θα ήθελα την επόμενη φορά που θα έρθω πάλι στο νηπιαγωγείο σας να φάω μια τηγανίτα… μμμ τώρα μου πέφτουνε τα σάλια που σκέφτομαι τι τραγανή θα είναι η τηγανίτα της μαμάς σου».
«Κι εγώ θα σας φέρω αυγά φρέσκα από τις κοτούλες μας» είπε ένα αγοράκι.
«Θαυμάσια πόσο καιρό έχω να φάω φρέσκο αυγό» φώναξε δυνατά απ’ τη χαρά του ο συγγραφέας των παιδικών παραμυθιών.
Αυτό ήταν! Άρχισαν όλα τα παιδιά της τάξης να του υπόσχονται ωραία πράγματα να του φέρουν μόλις ξανάρθει.
Εκείνος καταχαρούμενος σημείωνε πάνω σε ένα λευκό χαρτί: «Λοιπόν έχουμε και λέμε: τηγανίτες, αυγά, μήλα, πορτοκάλια, αγγουράκια, ντολμαδάκια, πατατούλες, μανταρίνια, καροτάκια, λουκάνικα, ντοματούλες, γλυκά, μπισκότα». Σταματούσε για λίγο να σκεφτεί και ξανάγραφε στο χαρτί τα δώρα που του είχαν υποσχεθεί τα παιδιά πως θα έφερναν. 
Ξαφνικά συνέβη κάτι μοναδικό. Εμφανίστηκε η αγαπημένη γάτα του νηπιαγωγείου με τα γαλανά μάτια. Ήξερε τη γλώσσα των παιδιών και καταλάβαινε ότι μιλούσαν για φαγητό. Χρόνια άκουγε και παρακολουθούσε την ώρα του μεσημεριανού τι έτρωγαν τα παιδιά γι αυτό και καταλάβαινε αυτά που σημείωνε ο συγγραφέας στο χαρτί του.
Ήταν έξω στο προαύλιο και πεινούσε πολύ. Μόλις όμως ανέβηκε πάνω στο περβάζι του παραθύρου άρχισε να γλύφει με τη γλώσσα της το τζάμι. Τα παιδιά που πολύ την αγαπούσαν έπαψαν να παρακολουθούν τον προσκεκλημένο παραμυθά που είχε έρθει για να τους μιλήσει για το δικό του παραμύθι και του είπαν χαρούμενα: «Η γατούλα μας πεινάει πολύ, κοιτάξτε την, τι όμορφη που είναι!».
Πράγματι η Λίλι φαινόταν πανέμορφη καθώς έπαιζε με το τζάμι σαν να ζητούσε απ’ όλους να της δώσουν σημασία και να ασχοληθούν μαζί της.
Τότε ο κύριος Γρηγόρης σηκώθηκε και πήγε κοντά της. Άνοιξε αμέσως το παράθυρο να μπει μέσα στη ζεστή αίθουσα του νηπιαγωγείου. Εκείνη με χαρά έδωσε ένα πήδημα και κάθισε ανάμεσα στα παιδιά.
Τι όμορφη σκηνή! Η κυρία Ειρήνη χαμογελούσε που η γατούλα του 7ου καθόταν ήσυχη μαζί με τα παιδιά δίχως να ενοχλεί. Ακόμα και η πείνα της φαινόταν να της έχει περάσει. Ήταν μια γαλανομάτα γάτα που διψούσε για να ακούσει παραμύθια. Ήθελε να μορφωθεί να μάθει ότι και τα παιδιά για να μπορεί να μιλά καλύτερα τη γλώσσα των ανθρώπων.
Το κατάλαβε αυτό ο συγγραφέας των παιδικών παραμυθιών και την πλησίασε με το χέρι απλωμένο για να τη χαϊδέψει. Ήθελε να της πει ότι μπορεί να ακούσει κι αυτή το παραμύθι για τον φίλο του, τον Φερεϋντούν.      Γι αυτό της μιλούσε αργά και γλυκά για να τον καταλάβει.
«Καλή μου γατούλα με τα ωραία γαλανά μάτια, τώρα θα διηγηθώ την ιστορία ενός μικρού παιδιού, του Φερεϋντούν,  που περπατούσε ολομόναχο εκατόν πενήντα μέρες και εκατόν πενήντα νύχτες, για να φθάσει στην Ελλάδα, από τη μακρινή Περσία».
Ποιος να το περίμενε όμως πως η Λίλι μόλις θα άκουγε το όνομα του Φερεϋντούν θα σηκωνόταν στα δυο της πόδια σαν να ήθελε να χορέψει απ’ τη χαρά της. Άρχισε να νιαουρίζει ευτυχισμένη και ξαφνικά ακούστηκε να βγαίνει μια φωνή απ’ το στόμα της ίδια με ανθρώπου.
«Κύριε συγγραφέα πριν από κάποια  χρόνια είχε έρθει στο νηπιαγωγείο μας ο φίλος σας ο Φερευντούν και τον γνώρισα. Μιλούσε όπως κι εσείς στα παιδιά για τα παραμύθια του και μόλις με είδε με πλησίασε και χάιδεψε με στοργή το κεφάλι μου. Ήταν τόσο καλός… και είναι αλήθεια πως στενοχωρήθηκα πολύ όταν έφυγε απ’ το νηπιαγωγείο μας γιατί μας μιλούσε συνέχεια για τις πανέξυπνες γάτες της Περσίας, της πατρίδας του. Θέλω να του πείτε χαιρετίσματα όταν τον δείτε».
«Γλυκιά μου Λίλι ο φίλος μας ο Φερεϋντούν έφυγε απ’ τη ζωή πριν από πέντε χρόνια. Όμως από ψηλά στον ουρανό που είναι μας βλέπει και νοιάζεται για μας. Πως θέλεις να τον τιμήσουμε για να μην τον ξεχάσουμε ποτέ;».
«Να γράψεις ένα παραμύθι» είπε νιαουρίζοντας η πανέμορφη γάτα.
«Ναιαιαιαια» βροντοφώναξαν ενθουσιασμένα όλα τα παιδιά. Να γράψεις ένα παραμύθι για μας, το 7ο νηπιαγωγείο, κύριε παραμυθά».
«Σας το υπόσχομαι αγαπημένα μου παιδιά» συμφώνησε μαζί τους ο συγγραφέας.
«Λοιπόν θα περιμένουμε να μας το φέρετε» είπε η κυρία Ειρήνη που παρακολουθούσε την όλη συζήτηση.
«Το παραμύθι που θα γράψω θα λέγεται “η γάτα του 7ου”  και θα είναι αφιερωμένο στην κυρία Ειρήνη, στα παιδιά και τη γάτα του νηπιαγωγείου σας, που τόσο αγάπησε ο φίλος μου Φερεϋντούν. Από δω και πέρα θα σας επισκέπτομαι τακτικά και θα είμαι ο νέος φίλος σας. Λοιπόν έτοιμο κιόλας, σας το αφιερώνω φίλοι μου» είπε ο παραμυθάς και τους έδωσε το χαρτί που πάνω του είχε γράψει όλα όσα συζητούσαν τόση ώρα.
Εκείνα χαρούμενα χοροπήδησαν μαζί με τη γάτα και παρακάλεσαν την κυρία Ειρήνη να τους το διαβάσει.
Πριν φύγει ο παραμυθάς απ’ το νηπιαγωγείο, τους είπε συγκινημένος:

«Αυτό είναι το παραμύθι που σας υποσχέθηκα. Το έγραψα γρήγορα γιατί με λένε Γρηγόρη, αλλά χωρίς εσάς δεν θα μπορούσα να το γράψω. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι  το γράψαμε όλοι μαζί. Έμαθα τόσα ωραία πράγματα από σας  και γι’ αυτό σας ευχαριστώ πολύ!» τους είπε ο συγγραφέας των παιδικών παραμυθιών και έφυγε με την υπόσχεση να ξανάρθει μια μέρα στο 7ο Νηπιαγωγείο του Πύργου!