Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων Φιλαναγνωσίας "Με ένα βιβλίο στο χέρι"

      Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς που μας πέρασε στο 7ο Νηπιαγωγείο Πύργου όπου υπηρετώ,ανέλαβα υπεύθυνη ενός προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων οι οποίες θα είχαν απώτερο στόχο τη δημιουργική αξιοποίηση του βιβλίου τόσο για τη νοητική και συναισθηματική, όσο και για τη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού.

   

       Το απολαυστικό ταξίδι μας αυτό στον κόσμο της αγάπης για το βιβλίο, μπορείτε να το"παρακολουθήσετε " στον σύνδεσμο που ακολουθεί,όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ηλείας.

                      http://dipe.ilei.sch.gr/wp-content/uploads/2016/07/Filanagnosia.pdf

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Καλοκαίρι χωρίς παιδικά ατυχήματα

Σύντομες και χρήσιμες συμβουλές για τη σωστή χρήση του παιδικού καθίσματος στο αυτοκίνητο, τη συμπεριφορά των παιδιών ως πεζοί, αλλά και τη σωστή οδική συμπεριφορά των γονέων  που μας προσφέρει η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης.

                                                        




Όλοι μας τώρα το καλοκαίρι μετακινούμαστε πιο συχνά και πιο εύκολα. Όταν όμως είμαστε υπεύθυνοι για την ασφάλεια των παιδιών που συνοδεύουμε πρέπει να μην ξεχνάμε τις συμβουλές που ακολουθούν:

ü Το ξέρετε ότι η αγκαλιά… σκοτώνει;

Το βάρος μας αλλάζει ανάλογα με την ταχύτητα σύγκρουσης! Σε σύγκρουση με ταχύτητα 30 χλμ/ώρα το βάρος μας γίνεται 20 φορές μεγαλύτερο, ενώ με 50χλμ/ώρα γινόμαστε 40 φορές βαρύτεροι. Ένα παιδί, δηλαδή, 15 κιλών σε ένα ατύχημα με 50χλ/ώρα ζυγίζει περίπου 600 κιλά, ενώ ένας ενήλικας 75 κιλών ζυγίζει περίπου 3 τόνους!!

Αυτό σημαίνει ότι εφόσον κρατάτε στην αγκαλιά σας ένα παιδί, σε περίπτωση σύγκρουσης αυτό θα φύγει από τα χέρια σας και είναι αδύνατο να το συγκρατήσετε. Ακολούθως, θα συγκρουστεί με το κάθισμα, το παρμπρίζ ή με άλλους επιβάτες με ολέθριες τις περισσότερες φορές συνέπειες.
 

Η ζώνη ασφαλείας και ο αερόσακος του αυτοκινήτου είναι σχεδιασμένα για άτομα άνω των 12 ετών ή του 1,50 μ. ύψους. Σε διαφορετική περίπτωση, η χρήση τους είναι επικίνδυνη.
 Παιδιά κάτω των πέντε ετών απαγορεύεται να μετακινούνται σε μοτοσυκλέτες, εκτός κι αν μεταφέρονται σε ειδικό κάθισμα. Σε κάθε περίπτωση, η χρήση σωστού κράνους είναι απαραίτητη. 

Το εσωτερικό ενός αυτοκινήτου σταθμευμένο στον ήλιο χρειάζεται λιγότερο από 15 λεπτά προκειμένου να αναπτύξει θερμοκρασίες απειλητικές για την ζωή. Τα μισάνοιχτα παράθυρα δεν βελτιώνουν την κατάσταση. Μην αφήνετε τα παιδιά μόνα τους στο αυτοκίνητο ούτε για λίγο!

ü Παιδικό κάθισμα

Τα παιδιά πρέπει να είναι πάντα δεμένα στο ειδικό κάθισμα αυτοκινήτου, ακόμα κι όταν διανύουμε μικρές αποστάσεις!
 

Μέχρι την ηλικία των 12 ετών ή μέχρι να φτάσουν το 1,5 μ. ύψος πρέπει να κάθονται στο ειδικό κάθισμα. Μέχρι τότε η ζώνη ασφαλείας είναι επικίνδυνη για το σωματότυπό τους. Μάλιστα, μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών πρέπει να κάθονται με φορά ανάποδη της κίνησης του αυτοκινήτου! Το παιδικό κάθισμα είναι το μόνο που τους προσφέρει την κατάλληλη στήριξη σε περίπτωση ατυχήματος, αλλά και την απαραίτητη άνεση στα ταξίδια τους. Επιπλέον, καλό είναι να προτιμούμε τη χρήση του συστήματος ISOFIX έναντι της ζώνης ασφαλείας, καθώς έχει αποδειχθεί ότι το 70% των καθισμάτων που ασφαλίζονται με ζώνη είναι τοποθετημένα με λάθος τρόπο και άρα αναποτελεσματικά. Η ζώνη του καθίσματος πρέπει να βρίσκεται περίπου δύο εκατοστά ψηλότερα από τον ώμο του παιδιού, ενώ το κάθισμα δεν πρέπει να μετακινείται δεξιά-αριστερά περισσότερο από δύο εκατοστά. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, δεν πρέπει να λύνουμε τις ζώνες ασφαλείας, ούτε καν προσωρινά, και μην βγάζουμε, για κανένα λόγο, το παιδί από το παιδικό κάθισμα. Αν κλαίει, φροντίζουμε να σταματούμε το αυτοκίνητο. Πάντα πρέπει να απενεργοποιούμε τον μπροστινό αερόσακο, αν έχουμε τοποθετήσει το παιδικό κάθισμα της ομάδας Ο+ (βρεφικό κάθισμα) δίπλα στον οδηγό.

Δεν εκθέτουμε το παιδί μας σε αναίτιο κίνδυνο μεταφέροντάς το στο αυτοκίνητο αγκαλιά, σε καλαθούνα ή σε πορτ μπεμπέ.
 

ü Παιδί – πεζός

Δεν επιτρέπουμε σε καμία περίπτωση στα παιδιά κάτω των οκτώ ετών να είναι μόνα τους στο δρόμο, καθώς χρειάζονται αυστηρή και συνεχή επιτήρηση. Παιδιά μεγαλύτερα των εννέα ετών, θεωρείται ότι μπορούν να κυκλοφορήσουν σε γνωστούς δρόμους μικρής κυκλοφορίας ή σε πολυσύχναστους δρόμους με πολύ καλή σήμανση, με την προϋπόθεση, βέβαια, να ακολουθούν τις σημάνσεις (φανάρια, διαβάσεις, κτλ.)
 

Παιδιά μεγαλύτερα των 12 ετών, αλλά όχι μικρότερα, θεωρείται ότι έχουν αποκτήσει συμπεριφορά ενηλίκων και άρα μπορούν να κινηθούν με ασφάλεια στους δρόμους. Πάντα όμως από το πεζοδρόμιο, τις διαβάσεις και τα φανάρια! Τα παιδιά διδάσκονται από αυτά που κάνουμε και όχι από αυτά που λέμε. Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να τηρούν και οι ίδιοι τις συμβουλές τους!

ü Παιδί – οδηγός

Εφόσον το παιδί ξεκινήσει να κινείται στις οδικές αρτηρίες με ποδήλατο ή άλλο μέσο (π.χ. πατίνι) είναι απαραίτητο να έχει βασικές γνώσεις του ΚΟΚ. Προφανώς, η χρήση σωστού κράνους είναι επιβεβλημένη, όπως επίσης και η χρήση προστατευτικών αγκώνα και γονάτων, ανακλαστικών λωρίδων στα ρούχα και σωστού φωτισμού στο ποδήλατο. Απαραίτητος, επίσης, είναι ο συχνός έλεγχος (από την πλευρά των γονιών) της κατάστασης των ελαστικών και των φρένων.
 

ü Το ξέρετε ότι…

• Κάθε χρόνο σκοτώνονται 2.500 άτομα από τροχαία ατυχήματα, ενώ 4.000 τραυματίζονται βαριά και 30.000 ελαφρά! Το 1/3 αυτών είναι παιδιά!

• Η χρήση του κράνους και της ζώνης ασφαλείας οδηγούν σε μείωση των τραυματισμών κατά 20%, ενώ η σωστή χρήση παιδικών καθισμάτων σε μείωση κατά 70%. Μην αμελείτε να ασφαλίζετε τα παιδιά σας στο κάθισμά τους!

• Το αυτοκίνητο πρέπει να διαθέτει πυροσβεστήρα, φαρμακείο, τρίγωνο και ανακλαστικό γιλέκο εύκολα προσβάσιμα. Σε περίπτωση βλάβης, φροντίστε τα παιδιά να στέκονται σε μέρος τέτοιο, ώστε να προστατεύονται από τα διερχόμενα οχήματα.
      Ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.


Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

το παζλ της τάξης μας

Συνεχίζοντας τη συζήτηση για τον εαυτό μας και το πόσο ξεχωριστός και μοναδικός είναι ο καθένας,κάθε παιδί έφτιαξε το δικό του σημαιάκι,το σημαιάκι του εαυτού του
και συνθέσαμε το παζλ της τάξης μας,σχεδιάζοντας και κόβοντας ο καθένας το δικό του κομμάτι με τον μοναδικό και ξεχωριστό του τρόπο.
Σε αυτές τις δραστηριότητές μας αξιοποιήσαμε ιδέες και υλικό από blog συναδέλφων τις οποίες  και ευχαριστώ για την έμπνευση.

Γλυκό καλοκαιράκι αγαπημένο...


            Βαδίζοντας ολοταχώς για τα πρώτα μπάνια,ασχολούμαστε σίγουρα και με μοτίβα καλοκαιρινά που μπορούν να συνθέσουν τη διακόσμηση της τάξης μας,να αποτελέσουν από μόνα τους φύλλα εργασίας με ατέλειωτες ώρες δημιουργίας για τα παιδιά και όπως και νάχει να μας ...βάλουν  στο καλοκαιρινό κλίμα.
              Μερικά σχέδια ,όπως αυτά που ακολουθούν,μπορούν να μας βοηθήσουν:


              ψαράκια(σε διάφορα σχέδια και μεγέθη ,έτσι για να μην βαριόμαστε)
                                 
 








γοργόνες  που τις ...πλάθουν τα παιδιά σύμφωνα με τη φαντασία τους



διαφορετικοί κυματισμοί
                                    
                                           
        



καρτελίτσες που μπορούμε να φτιάξουμε επιτραπέζια με το ίδιο θέμα ή και για χίλιες δυο άλλες χρήσεις
           
      αλλά και φύλλο εργασίας προαρίθμησης
                                                
                                                 
   

           Καλά ψαρέματα …!!!


Συμβουλές για την πρόληψη παιδικών ατυχημάτων

                                  Συμβουλές για την Πρόληψη το Καλοκαίρι
                               


Είναι αποδεδειγμένο ότι τα περισσότερα παιδικά ατυχήματα συμβαίνουν το καλοκαίρι. Την εποχή αυτή κλείνουν τα σχολεία και αυτό σημαίνει περισσότερος ελεύθερος χρόνος για τα παιδιά, συχνά χωρίς επιτήρηση. Είναι επίσης εποχή διακοπών στο βουνό ή στη θάλασσα.
Για το λόγο αυτό, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας, όσο το δυνατόν νωρίτερα, να αναγνωρίζουν τους κινδύνους και να προφυλάσσονται από αυτούς. Ασφάλεια όμως, δε σημαίνει υπερπροστασία. Η υπερπροστασία συχνά προκαλεί το αντίθετο αποτέλεσμα.
Ασχέτως προορισμού, οι διακοπές προϋποθέτουν συχνές μετακινήσεις. Τα παιδιά πρέπει πάντα, να κάθονται στο πίσω κάθισμα σωστά δεμένα. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα μαγαζιά με αξεσουάρ αυτοκινήτων, μπορούν να ενημερώσουν για το κάθισμα ή τη ζώνη ασφαλείας που χρειάζεται ένα παιδί, ανάλογα με το ύψος και το βάρος του, για να ταξιδεύει με ασφάλεια.
ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ
•Το κολύμπι σώζει ζωές. Ας μάθουμε στα παιδιά μας να κολυμπούν σωστά από την πιο μικρή ηλικία.
•Ποτέ να μην αφήνουμε τα παιδιά μας κοντά στο νερό χωρίς επίβλεψη, ακόμα και αν ξέρουν να κολυμπούν.
•Να μην βασιζόμαστε σε φουσκωτά αντικείμενα, π.χ. μπρατσάκια, κουλούρες κλπ. για την ασφάλεια των παιδιών μας.
•Ποτέ να μην κολυμπάνε τα παιδιά μας με γεμάτο στομάχι.
•Είναι επικίνδυνο το κολύμπι σε πολύ ταραγμένη θάλασσα και σε περιοχές όπου υπάρχει δυνατό θαλάσσιο ρεύμα.
• Όταν τα παιδιά ασχολούνται με θαλάσσια αθλήματα και όταν βρίσκονται σε σκάφη, να φροντίζουμε να φοράνε πάντα εγκεκριμένα σωσίβια και να ακολουθούν τους κανόνες ασφαλείας.
• Να μάθουμε στα παιδιά να μην κάνουν βουτιές, αν δεν σιγουρευτούν πρώτα, ότι τα νερά είναι βαθιά και δεν υπάρχουν εμπόδια.
• Ο ήλιος είναι πολύ επικίνδυνος. Πάντα καπέλο, άσπρη μπλούζα και αντηλιακή προστασία στα παιδιά μας. Να αποφεύγουμε την παραμονή στον ήλιο μεσημεριανές ώρες.
• Εάν τα παιδιά ψαρεύουν, ας τους μάθουμε τη σωστή χρήση του εξοπλισμού (ψαροντούφεκο, καλάμι, καθετή κλπ.) και να αναγνωρίζουν τα δηλητηριώδη ψάρια. Τα μεγαλύτερα παιδιά που κάνουν υποβρύχιο ψάρεμα πρέπει να ακολουθούν πιστά τους κανόνες ασφαλείας, να είναι πάντα συνδεδεμένα με την ειδική σημαδούρα για να διακρίνονται από διερχόμενα σκάφη και να είναι πάντα συνοδευόμενα.
•Εφόσον υπάρχουν μικρά παιδιά σε σπίτι με πισίνα, τότε η πισίνα πρέπει να είναι σωστά περιφραγμένη.
ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
•Κατάλληλο ντύσιμο :
α) στην πεζοπορία κατάλληλα υποδήματα και καπέλλο
β) στην ποδηλασία κράνος ασφαλείας και σωστά παπούτσια
γ) στο rafting εγκεκριμένα σωσίβια και κράνος.
Γενικά όλα τα αθλήματα του βουνού, όπως αναρρίχηση, ανάβαση, ελεύθερη πτώση κλπ. καλόν είναι να γίνονται σε οργανωμένες ομάδες υπό την επιτήρηση ειδικών, να ακολουθούνται αυστηρά οι κανόνες ασφαλείας και να χρησιμοποιείται ο κατάλληλος εξοπλισμός.
• Να μάθουμε στα παιδιά να αναγνωρίζουν τα δηλητηριώδη έντομα και ερπετά της περιοχής και πώς να αποφεύγουν ατυχήματα που προέρχονται από αυτά.
Να αποφεύγουν να περπατούν μέσα σε ψηλά χόρτα, αλλιώς να κάνουν θόρυβο για να απομακρύνουν τα φίδια που μπορεί να κρύβονται σε αυτά.
Να μη χώνουν τα χέρια τους σε χαραμάδες και κάτω από πέτρες, γιατί εκεί μπορεί να βρίσκονται φίδια και δηλητηριώδη έντομα όπως οι σκορπιοί.
• Να μάθουμε στα παιδιά ότι γενικά τα ζώα γίνονται επικίνδυνα όταν αισθάνονται ότι απειλούνται, είναι άρρωστα ή προστατεύουν τα μικρά τους, την τροφή τους, την κατοικία τους, ακόμα και το αφεντικό τους. Κατά κανόνα τα παιδιά πρέπει να μάθουν να σέβονται όλα τα ζώα.
Στην εξοχή τα παιδιά μπορεί να συναντήσουν ζώα μη κατοικίδια, όπως τσοπανόσκυλα, μουλάρια, γαϊδούρια κ.α. που δεν είναι συνηθισμένα σε κόσμο. Στην περίπτωση αυτή, θέλει προσοχή εκ μέρους των παιδιών για να μην προκληθούν σοβαρά ατυχήματα.
• Να βεβαιωθούμε ότι στην περιοχή δεν υπάρχουν ποτάμια, πηγάδια, στέρνες και άλλα μέρη αποθήκευσης νερού. Σε περίπτωση που υπάρχουν, να εξηγήσουμε την επικινδυνότητά τους στα παιδιά και να τα αποτρέψουμε να παίζουν δίπλα τους.
• Τα παιδιά μακριά από σπίρτα, φωτιά και γκαζάκια. Όταν κρίνουμε ότι είναι πλέον ώριμα και υπεύθυνα, να τους μάθουμε πώς να τα μεταχειρίζονται σωστά.
• Να βεβαιωθούμε ότι δεν υπάρχουν δηλητηριώδη φυτά στην περιοχή πχ. μανιτάρια, και ας μάθουμε στα παιδιά μας να τα αναγνωρίζουν και να μην τα αγγίζουν.
• Να προσέχουμε τις καλοκαιρινές καταιγίδες. Ας μάθουμε στα παιδιά μας να μη στέκονται κάτω από δέντρα και ηλεκτρικά καλώδια και να μην κολυμπούν, όταν πέφτουν κεραυνοί.
Όπου και να είμαστε στις διακοπές, να μάθουμε στα παιδιά μας να αποφεύγουν τις αλλοιωμένες τροφές, τα λιωμένα παγωτά και τα ληγμένα προϊόντα. Με τις υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες υπάρχει μεγάλος κίνδυνος δηλητηρίασης. Δεν βάζουμε ποτέ πίσω στην κατάψυξη τρόφιμα που έχουν ήδη αποψυχθεί.
Τα παραπάνω είναι γνωστά σε όλους μας. Δυστυχώς όμως, είναι τόσο απλά που παραβλέπονται. Όλοι πιστεύουμε ότι δεν θα συμβούν σε εμάς και επαναπαυόμαστε, με αποτέλεσμα να έχουμε πολλά ατυχήματα κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.
Ας μην ξεχνάμε ότι για τα μικρά παιδιά πρέπει να υπάρχει πάντα σωστή επίβλεψη.

Το  πολύ χρήσιμο υλικό για την ενημέρωση  προέρχεται από την ιστοσελίδα www.pedtrauma.gr


Παίρνω το κουβαδάκι μου και σας χαιρετώ...


   Μια και ο καιρός πλησιάζει που οι αμμουδιές θα ζωντανέψουν από τα χαρούμενα και χωρίς τελειωμό παιγνίδια  των παιδιών μας,είπαμε και οι προσκλήσεις για τη γιορτή μας να έχουν θέμα τι άλλο: κουβαδάκια με φτυαράκια. 

                                           


                   Τις ιδέες για τα σχέδια και τα κείμενα  τις πήρα από τα ιστολόγια: Το Νηπιαγωγείο μ΄αρέσει πιο πολύ και fun-tastic 14 κι ευχαριστώ πολύ τις εξαιρετικές συναδέλφους για την έμπνευση.


Ιστορία για μεγάλα και μικρά...ψαράκια


   Το βιβλίο προσφέρει στα παιδιά της προσχολικής ηλικίας την ευκαιρία να ζήσουν καταστάσεις και να βιώσουν συναισθήματα που ταιριάζουν απόλυτα με την παιδικότητα της ηλικίας τους μέσα από κόσμους φανταστικούς και περιπέτειες που ζωντανεύουν στην ψυχή και το μυαλό  τους όλα τα έμψυχα και άψυχα αυτού του κόσμου.


                                    

                                             

Ένα βιβλίο που μαθαίνει στα παιδιά  πως "...αν κάτι πολύ το θες, τρόπο κάθισε και βρες..." είναι το ...δροσερό και επίκαιρο με την εποχή:"Το ψάρι που δεν ήξερε να κολυμπάει" της Λήδας Βαρβαρούση.





Μπορούμε να το διαβάσουμε εδώ:

Μέσα από τα κείμενα της αφήγησης  και την πλούσια,πολύχρωμη και χαρούμενη εικονογράφησή του τα παιδιά θα διδαχθούν πώς να μην τα παρατάνε όταν θέλουν κάτι πολύ και πως αξίζει να προσπαθούμε ώσπου να φτάσουμε τους στόχους μας,κάτι πολύ ,πολύ σπουδαίο και βασικό στη ζωή.Δε συμφωνείτε;



Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

SOS "Σε 30 δευτερόλεπτα θα ...πνιγώ"

 






      Η θάλασσα και η πισίνα είναι από τα αγαπημένα «καταφύγια» των παιδιών το καλοκαίρι για παιχνίδι και ανέμελες στιγμές.Οι βουτιές και το κολύμπι είναι μια δραστηριότητα που τα παιδιά λατρεύουν τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά είναι κάτι που επιπλέον χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.




Οι ανέμελες στιγμές και η ξεγνοιασιά μπορεί να ενέχει σοβαρούς κινδύνους, ενώ το πιο επικίνδυνο βέβαια είναι ο πνιγμός. Ένας από τους βασικούς κανόνες για το κολύμπι των παιδιών είναι να μην έχουν γευματίσει την τελευταία μία με δύο ώρες, ενώ όσο καλό μπάνιο κι αν γνωρίζει ένα παιδί δεν θα πρέπει να μένει χωρίς επιτήρηση από το/ τους συνοδούς του.
     Αυτό θέλει να δείξει και το παρακάτω βίντεο παραγωγής της οργάνωσης «Abbey’ s hope», οι ιδρυτές της οποίας είναι ένα ζευγάρι που έχασε την κόρη του μετά από ατύχημα σε πισίνα.Μέσα σε 30 δευτερόλεπτα, έχει σκοπό να δείξει σε όλους τους γονείς ότι το κακό μπορεί να γίνει, όσο κι αν μας φαίνεται απίστευτο. Το κορίτσι που εμφανίζεται στο βίντεο λέει: «Το 88% των παιδικών πνιγμών γίνονται με την παρουσία ενός ενήλικα. Ο μπαμπάς μου νομίζει ότι η μαμά μου με προσέχει ενώ κολυμπάω και εκείνη νομίζει το ίδιο για τον μπαμπά μου. Στην πραγματικότητα, δεν με προσέχει κανείς. Σε ένα λεπτό θα πνιγώ ενώ βρίσκομαι στον ίδιο χώρο με τους γονείς μου και τους φίλους μου».
Δείτε το...








                     

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

...όσα θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο νηπιαγωγείο...

 "...όσα θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο νηπιαγωγείο..."

       Τέλος της χρονιάς κι έρχεται η ώρα της ανασκόπησης και του απολογισμού των... πεπραγμένων μας!Πάντα αναλογιζόμαστε αν ήταν αρκετά τα εφόδια που προσφέραμε στους μικρούς μαθητές μας ή μήπως έλειπε κάτι και τι ήταν αυτό...
                                         
    Σε αυτές τις αναζητήσεις μας έρχεται να δώσει απαντήσεις με πολύ απλό,ανθρώπινο,λιτό και συγχρόνως περιεκτικό τρόπο ο Robert Fulhum,ένας πολύ δημιουργικός άνθρωπος,ο οποίος σε μεγάλη ηλικία πια κατανόησε  πως όσες εμπειρίες,γνώσεις και εικόνες κι αν απέκτησε στη ζωή του τα πιο σημαντικά είναι εκείνα που διδάχτηκε στο Νηπιαγωγείο.
            
                       

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ

   Αφιερωμένο στα νηπιάκια μου
                                           
                                                       Η Ιστορία του Μολυβιού
                                 
    Τελευταίες μέρες στην τάξη  και μετράμε αντίστροφα για τη στιγμή του αποχαιρετισμού.Άλλη μια παρέα νηπιάκια θα φύγει από κοντά μου περιμένοντας με ανυπομονησία,λαχτάρα και ενθουσιασμό τη στιγμή που θα πάνε στην Α΄ τάξη του δημοτικού σχολείου.
    Σε αυτή την παρέα λοιπόν,θέλω να αφιερώσω με όλη μου την αγάπη την Ιστορία του Μολυβιού του Paolo Coehlo που με τρυφερότητα και σοφία έρχεται να μας θυμίσει την ουσία της  ύπαρξης.

                       

"Η Ρήνα η Αστερίνα..."ή πώς θα μιλήσουμε στα παιδιά για τη σεξουαλική παρενόχληση


«Η Ρίνα η Αστερίνα δεν έχει μυστικά από τη μαμά» - Ένα παραμύθι για τη σεξουαλική παρενόχληση
                             
   

         Περίπου 1 στα 5 παιδιά στην Ευρώπη πέφτει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης. Το φαινόμενο δεν είναι σπάνιο, ούτε “μακριά από εμάς” όπως ευχόμαστε. Και το μέσο που έχουμε για να προστατέψουμε τα παιδιά μας είναι η επικοινωνία και η ενημέρωση. Πόσο εύκολο είναι όμως να μιλήσουμε στα παιδιά για τη σεξουαλική παρενόχληση; Και πώς θα το κάνουμε; Με τι λόγια και με τι αφορμή;

   "Η Ρήνα η Αστερίνα δεν έχει μυστικά από τη μαμά" είναι ένα παραμύθι από την Ελένη Δασκαλάκη, Δημοσιογράφο και Συγγραφέα παιδικών βιβλίων,την οποία ευχαριστούμε πολύ αφού έτσι μας βοηθάει να προσεγγίσουμε ένα θέμα που  προκαλεί φόβο και αποστροφή  και  αποτελεί αφορμή για συζήτηση και περαιτέρω διερεύνηση,ενημέρωση κι εγρήγορση.
 
   Η μικρή Ρίνα, μια γλυκιά αστερίνα, ζούσε σε μια συνηθισμένη γειτονιά του βυθού μιας συνηθισμένης θάλασσας. Όποτε η Ρίνα και η μαμά της έβγαιναν βόλτα χαιρετούσαν τους γείτονές τους: την Κυρία Ανεμώνα και το συγκάτοικό της, το μικρό ψάρι Κλόουν, τα περήφανα Κόκκινα Κοράλλια που πάντα έγερναν ευγενικά την κορυφή τους όταν περνούσαν και φυσικά τους κοντινότερους γείτονές τους τον Κύριο και την Κυρία Αχινoύ.
Μια μέρα η Κυρία Αστερία αποφάσισε να φτιάξει ένα κέικ, με φύκια του βυθού και να το στολίσει με μικρά μικρά μαργαριτάρια, έτσι ακριβώς όπως άρεσε στην κόρη της. Σήκωσε τα μανίκια της, φόρεσε την ποδιά της και άρχισε να ανακατεύει με μανία τα υλικά. Άνοιξε το κουτί που φυλούσε τα μικρά μικρά μαργαριτάρια και… «Πω, πω! Μας τελείωσαν τα μαργαριτάρια!», φώναξε. «Ρίνα μου, πετάξου σε παρακαλώ στην Κυρία Αχινού και ρώτησέ την αν μπορεί να μου δανείσει μισή αχιβάδα μαργαριτάρια για κέικ, άντε αστεράκι μου».
Η Ρίνα ήταν πάντα πρόθυμη να βοηθήσει τη μαμά. Έτσι, ένα λεπτό αργότερα, χτύπησε την πόρτα της Κυρίας Αχινού. Της άνοιξε ο Κύριος Αχινός. Μόλις την είδε, χαμογέλασε.
«Γεια σου, Ρίνα. Πώς από δω;»
«Η μαμά με έστειλε να ζητήσω από την Κυρία Αχινού μερικά μαργαριταράκια για κέικ. Έχετε;»
«Α, η Κυρία Αχινού λείπει. Έχει πάει μια επίσκεψη. Έλα, πάμε στην κουζίνα να ψάξουμε μαζί», απάντησε ο Κύριος Αχινός.
Μπροστά ο Κύριος Αχινός και πίσω η Ρίνα μπήκαν στην κουζίνα. «Έλα να σε ανεβάσω στο σκαμνί να κοιτάξεις στο πάνω πάνω ράφι. Εκεί βάζει η Κυρία Αχινού τα μαργαριταράκια», της είπε ο Κύριος Αχινός και τράβηξε ένα ψηλό σκαμνί μπροστά στο ντουλάπι.
Τύλιξε τα χέρια του γύρω της και την ανέβασε πάνω στο σκαμνί. Αλλά δεν την άφησε και μάλιστα… τα χέρια του… σαν να την έσφιγγαν πολύ, τόσο που η Ρίνα αισθανόταν παράξενα.
Η Ρίνα κοιτούσε βιαστικά τα ράφια, ξαφνικά δεν την ένοιαζαν πια τα μαργαριτάρια.
«Δεν τα βλέπω, δεν πειράζει… να κατέβω;», ρώτησε δειλά τον Κύριο Αχινό.
 «Μα πώς θα φτιάξει η μαμά σου το κέικ; Για κοίτα λίγο καλύτερα, δεν βιαζόμαστε…», απάντησε ο Κύριος Αχινός.
Και ο Κύριος Αχινός συνέχισε να τη σφίγγει και η Ρίνα ένιωθε σαν να αρχίζει να την πονάει η κοιλιά της.
Εκείνη την ώρα ακούστηκε η πόρτα να ανοίγει και η φωνή της Κυρίας Αχινού. Η Ρίνα δεν θυμόταν να έχει ποτέ της χαρεί ακούγοντας την τσιριχτή φωνή της, αυτή τη φορά όμως χάρηκε, χάρηκε στ’ αλήθεια.
Ο Κύριος Αχινός έκανε δύο βήματα πίσω, τράβηξε τα χέρια του απ’ τη Ρίνα και η μικρή αστερίνα, ένιωσε να ταλαντεύεται επάνω στο σκαμνί.
«Τι τρέχει εδώ;», ρώτησε η Κυρία Αχινού μπαίνοντας στην κουζίνα. «Τι ψάχνεις, Ρίνα;»
«Να, ξέρετε, γεια σας, η μαμά μου με έστειλε να σας ζητήσω μερικά μικρά μικρά μαργαριτάρια για κέικ, αν έχετε να μου δώσετε γιατί μας τελείωσαν…»
«Φυσικά, φυσικά. Εδώ τα έχω», είπε η Κυρία Αχινού κοιτώντας παραξενεμένη τη Ρίνα που δεν είχε κατέβει ακόμη από το σκαμνί. Άνοιξε ένα συρτάρι δίπλα στο νεροχύτη και της έδωσε ολόκληρο το πακέτο. «Ορίστε», της είπε.
Η Ρίνα ευχαρίστησε ευγενικά την Κυρία Αχινού και ξεκίνησε για την πόρτα. Τη στιγμή που την άνοιγε, άκουσε δίπλα της τον Κύριο Αχινό. «Και πού είσαι, Ρίνα, όταν γίνει το κέικ θα μας φέρεις κι εμάς δυο κομμάτια, έτσι;», της είπε και της έκλεισε το μάτι.
Η Ρίνα έφτασε τρέχοντας στο σπίτι, έκλεισε πίσω της με φούρια την πόρτα και χώθηκε στην κουζίνα. «Πάρε», είπε λαχανιασμένη στη μαμά της.
«Ρίνα, είσαι καλά; Μου φαίνεσαι αναστατωμένη», είπε η μαμά, σηκώνοντας τα μάτια της απ’ τη λεκάνη που ανακάτευε τα υλικά για το κέικ.
«Καλά, μια χαρά», απάντησε η Ρίνα και έφυγε γρήγορα για το δωμάτιό της.
Το κέικ μοσχοβολούσε και η μαμά της το είχε στολίσει υπέροχα με τα μικρά μικρά μαργαριτάρια της Κυρίας Αχινού. «Ρίνα, έχω βάλει δύο κομμάτια κέικ. Πήγαινέ τα σε παρακαλώ στην Κυρία Αχινού και πες της ότι την ευχαριστώ πολύ», ζήτησε η μαμά από την κόρη της.
Η Ρίνα πήρε το πιατάκι και με μισή καρδιά προχώρησε προς το σπίτι της Κυρίας Αχινού. Δεν ήξερε ακριβώς το γιατί, όμως δεν ήθελε να πάει ξανά στο σπίτι της Κυρίας και του Κύριου Αχινού.
Την πόρτα άνοιξε ξανά ο Κύριος Αχινός. «Βρε, βρε, να την πάλι!», της έκλεισε ξανά το μάτι. «Πέρνα μέσα», είπε αλλά δεν έκανε στο πλάι. Η Ρίνα προσπάθησε να περάσει, αλλά δεν είχε αρκετό χώρο και αναγκάστηκε να περάσει στριμωχτά δίπλα από τον Κύριο Αχινό.
Η Ρίνα ένιωσε πάλι σουβλιές στην κοιλίτσα της. Δεν της άρεσε να την αγγίζουν έτσι. Κανείς δεν την άγγιζε έτσι, ούτε η μαμά, ούτε ο μπαμπάς, ούτε η δασκάλα της. Κάτι δεν ήταν σωστό, ίσως δεν ήξερε να πει γιατί και πώς, το ήξερε όμως απ’ τον τρόπο που χτυπούσε γρήγορα η καρδιά της.
Η Ρίνα πέταξε κάτω το πιάτο με το κέικ και προσπάθησε να φύγει αλλά ο Κύριος Αχινός την έπιασε σφιχτά απ’ το χέρι. «Πού πας μικρή; Η Κυρία Αχινού περιμένει το κέικ της, πέρνα στην κουζίνα».
Η Ρίνα έτρεμε και δεν μπορούσε να κουνηθεί. «Καλά, πήγαινε. Πρόσεξε όμως, τα μαρτυριάρικα κορίτσια δεν τα αγαπάει κανείς», της είπε σκύβοντας μπροστά.
Η Ρίνα το έβαλε στα πόδια. Κι όταν έφτασε στο σπίτι, πήγε στο κρεβάτι της και χώθηκε, έτσι ντυμένη όπως ήταν, κάτω απ’ τα σκεπάσματα.
Η μαμά την ακολούθησε. «Ρίνα μου, τι έγινε; Εμένα μπορείς να μου τα λες όλα»,της είπε με σιγανή φωνή.
Η Ρίνα κρατούσε σφιχτά κλεισμένα τα μάτια της, έβλεπε όμως ακόμη το στραβό χαμόγελο του Κυρίου Αχινού την ώρα που της έλεγε ότι κανείς δεν αγαπάει τα μαρτυριάρικα κορίτσια.
Η Ρίνα δεν ήξερε τι είχε κάνει ούτε μπορούσε να εξηγήσει στη μαμά γιατί ένιωθε τόσο άρρωστη. Η κοιλίτσα της πονούσε και τα πόδια της έτρεμαν και ένιωθε τόσο άσχημα όπως εκείνη τη φορά που είχε ρίξει κατά λάθος το βάζο και δεν είχε πει τίποτε στη μαμά.
Η μαμά έμεινε δίπλα της. Δεν μιλούσε, απλά της χάιδευε το κεφαλάκι. Και περίμενε. Είχε πολλή υπομονή η Κυρία Αστερία.
«Ρίνα, μήπως κάποιος σε έκανε να νιώσεις άσχημα;», τη ρώτησε μαλακά η μαμά. Η Ρίνα δεν μίλησε.
«Ξέρεις, σε μένα μπορείς να τα λες όλα», της θύμισε. «Κανείς δεν μπορεί να σε υποχρεώσει να κρατάς μυστικό από τη μαμά σου, ακόμη κι αν έχεις υποσχεθεί πως δεν θα το πεις σε κανέναν. Κανένας κανόνας δεν ισχύει για τις μαμάδες». Και η Ρίνα της μίλησε διστακτικά, της είπε πώς ο Κύριος Αχινός την ανέβασε στο σκαμνί και την έσφιγγε και την έπιανε σε διάφορα σημεία στο σώμα της και πώς στριμώχτηκε δίπλα της όταν τους πήγε το πιάτο με το κέικ.
«Κάνεις πάρα πολύ καλά και μου τα λες όλα αυτά. Ο Κύριος Αχινός δεν φέρθηκε καθόλου, καθόλου σωστά. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σε αγγίζει χωρίς τη θέλησή σου και θα ξέρεις πάντα πως όταν ένα άγγιγμα σε κάνει να νιώθεις άσχημα, τότε δεν φταις εσύ, αλλά αυτός ή αυτή που σε αγγίζει.
Εσύ δεν έχεις φταίξει σε τίποτε, ούτε έχεις κάνει τίποτε κακό. Ο Κύριος Αχινός, πάλι, πρέπει να τιμωρηθεί για τη συμπεριφορά του. Έκανες πάρα πολύ καλά που μου το είπες! Είσαι ένα σπουδαίο και γενναίο κορίτσι. Μην ανησυχείς πια για τον Κύριο Αχινό. Θα το φροντίσω εγώ και δεν θα ενοχλήσει ξανά ούτε εσένα ούτε κανένα άλλο παιδί στη γειτονιά μας».
Στη στιγμή, η Ρίνα ένιωσε ένα βάρος να φεύγει από επάνω της. Σαν πριν να καθόταν ένας θαλάσσιος ελέφαντας στο στήθος της και να μην μπορούσε να πάρει ανάσα και τώρα να είχε σηκωθεί και να μπορούσε να αναπνεύσει ξανά ελεύθερα. Είχε κάνει τόσο καλά που είχε μιλήσει αμέσως στη μαμά.
Τώρα ήξερε, κανείς δεν είχε δικαίωμα να την κάνει να νιώθει άσχημα, ούτε να της ζητάει να κρατάει μυστικά από την οικογένειά της. Τα ματάκια της έκλειναν και η Ρίνα ένιωσε τυλιγμένη από τη ζεστασιά και την αγάπη της μαμάς, ασφαλής μέσα την οικογένειά της και το σπίτι της. Όλα θα πήγαιναν καλά, σκέφτηκε ένα δευτερόλεπτο πριν την πάρει ο ύπνος.